Elektronik ortamda sunulmakta olan tüm hizmetlerin karşılığında belirli bir miktarda ücret tahsil edilir. İnternet üzerinden satışı yapılan içeriklerin ve sunulan tüm hizmetlerin karşılığında Dijital Hizmet Vergisi alınır. Bu vergi türü, dijital mecralarda sunulan reklamlar ve kullanıcıların etkileşime geçebilecekleri ortamların sağlanması hedeflenerek tahsil edilir. Hizmet sağlayıcı tarafın aracılık faaliyeti gösterebilmesi için bu vergiye ihtiyaç duyulur.
Bu yasal yükümlülük, diğer vergi türlerinden ayıran bazı farklılıklar mevcuttur. Bu vergi türü, yüksek ciro elde eden hizmet sağlayıcı kuruluşları kapsamaktadır. Hazine ve Maliye Bakanlığı, alınacak vergi miktarını garanti altına almak adına Türkiye’de iş yeri veya ikametgâhı bulunmayan mükellefler için çeşitli uygulamalar sunar. Bu gibi durumlarda söz konusu mükelleflerin yanında işlemlere taraf olan ve ödemeye aracılık eden kuruluşlar da vergi ödemesine tabi tutulabilir.
Dijital Hizmet Vergisi ödemekle mükellef olan tarafların gerekli yükümlülüklere uygun olarak hareket etmesi bir hayli önemlidir. Aksi takdirde bu kurumlara yönelik çeşitli yaptırımlar uygulanabilir. Vergi, mükellef kimliği taşıyan taraflarca ya da sorumlu olarak kabul edilen tüzel ya da gerçek kişilerce ödenir. Aylık ödeme dönemleri esas alınarak tahsis edilir. Mükellefler ya da kesinti yapma ile sorumlu olan kişiler, beyannamede belirtilen süre içerisinde ödeme yapmalıdır.
Dijital Hizmet Vergisi mükellefleri, beyanname kapsamına giren süre zarfında hizmet sunmamış olsa dahi belirlenen miktarı ödemekle yükümlüdür. Vergi ödenmediği takdirde ilgili içeriğe erişim engeli getirilebilir. İçerik engellenmeden önce ihtar çekilerek ödeme yükümlülüğü hatırlatılır. İhtar yolu ile haberdar edilen mükelleflerin 30 gün içerisinde yükümlü olduğu miktarı ödemesi beklenir. Ödeme ihtardan sonra gerçekleştirilmediği takdirde Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu tarafından ilgili içeriğe erişim engellenir. Vergi mükellefi, ödeme yaptığı takdirde bir gün içerisinde söz konusu kısıtlama kaldırılır.
Dijital Hizmet Vergisi Kimlerden Alınır? Kimler Bu Vergiden Muaftır?
Dijital Hizmet Vergisi; sosyal medya uygulamalarını, elektronik ortamda hizmet sağlayıcı niteliği taşıyan aracıları ve içerik üreticilerini kapsar. Açılır kapanır pencere ve bant reklamlar da bu vergiye tabidir. Video veya herhangi bir içeriği izlemeden önce ya da görüntüleme esnasında yayınlanan reklamlar , bu vergi kapsamında değerlendirilir.
Bilgisayar, tablet ve akıllı telefonlarda kullanılan yazılım ya da uygulamaların dijital ortamda satışı söz konusu ise bu hizmetler ilgili vergi kapsamına dâhil olur. Sinema, film, fotoğraf, grafik yahut makale gibi içeriklerin dijital ortamda satışı hâlinde de üretici, bu vergiyi ödemekle mükellef kabul edilir.
Çevrimiçi yada çevrimdışı fark etmeksizin tüm dijital oyunlar; ek paket veya çeşitli kodların satılması, vergi kapsamına dâhil edilen hizmetlerdir. Çevrimiçi oyunlarda kullanıcılara belirli bir bedel karşılığında verilen ilave oynama hakkı ya da materyallere erişim imkânı söz konusa hizmetlerin arasındadır.
Tüm dijital hizmet sağlayıcılarının söz konusu vergiyi ödemekle yükümlü olduğunu söylemek yanlıştır. Bu vergiyi ödemesi gereken gerçek ya da tüzel kişilerin ayırt edilebilmesi için bir alt sınır belirlenmiştir. İnternet üzerinden yaptığı mal veya hizmet satışı ile elde ettiği gelir 20 milyon TL’nin altında ya da dünya çapında kazandığı miktar 750 milyon avrodan daha az olan hizmet sağlayıcıları, bu vergiden muaftır. Vergilendirme, her takvim yılının birer aylık dönemi için belirlenir. Vergi mükellefinin hizmet türü ve faaliyet hacmine göre bu süre Hazine ve Maliye Bakanlığı tarafından 3’er aylık olarak da tespit edilebilir.
Facebook, Twitter, Instagram ve LinkedIn gibi platformlar söz konusu vergiyi ödemekle yükümlü olan mükelleflere örnek olarak verilebilir. Sosyal ağlar ve anlık mesajlaşma uygulamalarının yanı sıra Airbnb, Letgo ve Sahibinden gibi uygulamalar da bu kapsama dâhil olan şirketlerin arasında yer alır.
